Nasa rentahan ng PC ako ngayon. Inaantay mag-patch ang isang larong gusto kong laruin. Sa totoo lang, ayaw ko naman talaga ang larong iyon pero libre kasi. Tapos wala pa akong magawa. Ayaw ko na muna mag-aral(kahit nakabuklat ngayon sa harapan ko ang Comp. Ana of Vert ni Kent). Nagsasawa na ako mag-basa ng tungkol sa mga buto at muscles. Nabwi-bwiset ako dahil pre-req siya sa major subjects ko(Human Anatomy and Physiology) at syempre kailangan mataas ang grades para makapasok sa med school.

Ang lungkot naman ng buhay ko ngayon... puro na lang grades... bwiset... sana iba na lang ang paraan nila ng pamimili ng mga taong ipinapasok sa med school. Sana huwag na masyado sa grades, gamitin nila ang kagustuhan at motibo ng mga tao sa admission. Mayroon nga diyan mga med student na nag-do-doctor kasi gusto lang ng mga magulang nila. Isang malaking ka-bobohan. Nag-aral sila mabuti para lang agawan ng pwesto ang mga taong gustong mag-doktor pero sa kasamaang palad ay mababa ng kaunti ang grado. Alam ko naman walang kwenta ito. Nabwibwiset lang ako. Siguro bukas i-co-contradict ko na ang tinayp ko dito. Pabayaan mo na nga.

Pero may magandang balita rin. Natututo na ako sa Chem 31. Dati kasi(sa ibang Chem) nag-aaral at nakikinig sa guro pero ngayon nakikinig na lang ako; hindi ko na kailangan magbasa ng libro. Siguro epekto na rin dahil nawawalan na ako ng oras na magbasa at mag-self-study. Kung sana ganito lahat ang paraan ng pagkatuto sa UP. Uupo ka, makikinig at matututo. Mababawasan ang oras na kailangan sa pag-aaral at pagbabasa ng libro at magagamit para sa ibang bagay tulad ng pagtugtog ng instrumento, pag-vo-volunteer, pagsasayaw, pamamasyal, pagtulog, at iba pa.

Nasira nga pala ang digicam namin. Nagloloko ang LCD screen. Sana nga LCD lang iyong may sira kasi kung i-u-upload ko maayos pa rin ang litrato pero kung ang lens, nyay. Ayan tapos na mag-patch. Babay!

Noong Jan. 12, nakuha ko ang aking salamin. 50/50(near-sighted) ang grado ng aking mata. Ipinasusuot sa akin para maayos raw ang aking mata, corrective lens ika nga. Sana lang totoo pero sabi naman sa akin may tsansa na maayos ang aking mga mata at hindi na ako magsusuot muli ng glasses.

Kumusta naman ang 10 araw ng pagsusuot ng salamin? Wala. Ganun. May isa akong kaklase na sinabi na tumanda ang itsura ko, iyong isa bagay raw, sabi ng ilan pa mas nag-mukha raw akong "boy genius"(boy siguro, genius... ewan), at ang paborito ko, "Nerd/Geek ka na!" At totoo nga, ako ay isa nang tunay na geek at nerd pero ibawas mo ang techie part dahil hindi ako techie, kaya nga public health at medicine ang fields na pinili kong aralin hindi engineering o computer.

Natutuwa na rin ako sa aking mga salamin dahil mararanasan ko na rin sa wakas ang mga stereotypes ng pagkakaroon ng salamin. Mas mararamdaman ko na ang pagkakahon ng ginagawa mga tao. At higit sa lahat, ang kanilang pagkagulat na mayroon pa akong ibang kayang gawin bukod sa pag-aaral at pagbabasa. Tapos mas matututo na sila na maging mas makatao.

Tungkol sa pagsusuot ng salamin. Hmmm... naasar ako kasi kakaiba ang mga kulay ng mga bagay. Idagdag mo pa na hindi mo makikita ng maayos ang mga kulay at ilang detalye kapag madumi ang salamin mo at napaka-imposible na mapanatili itong malinis. Pilik-mata ko pa lang eh isa nang nagpapadumi nito. Sana nga may maimbento silang self-cleaning glasses, iyong tipong may mga microorganisms na kusang nililinis ang salamin o kaya naman ay may layer na nirerepel ang mga dumi kahit ang mga kadalasang dumi lang tulad ng patay na balat at pawis. Pero masaya kasi mas malaki at malinaw na ang mga bagay. Ang mga dating bagay na sa malayo ay hindi ko na makikita nang maayos ay nakikita ko na ngayon.

Bakit hindi na lang ako mag-contact lens? Kasi masyado raw mababa ang grado ng mata ko. Ewan ko pa kung ano ang kahalagahan niyon. Sabi nila huwag na lang raw, tsaka burara ako at madaling makalimot kung saan binababa ang mga bagay-bagay. Kaya salamin na lang.

***********************
Jan 13: Test sa BIO 102. Mga buto. P*ta. May makikita ka ba sa field ng buto na galing sa dibdib ng manok na nakadikit sa buto mula sa braso ng pusa? Siguro kung mag-pa-paleontology ka pero PH po kami!

Jan 19: Nagbalat kami ng pusa. Babae na payat sayang nga lang at hindi buntis. Nakakapagod at nakakangawit. May mga nadali akong muscles, iyong isang naka-insert sa skin at iyong isang nababalot ng taba.

Kahapon: Sayaw Manila: Icons. Nagsayaw kami(StDC). Nagkamali ako. Tanga talaga. Galit ako ngayon sa sarili ko. Hindi ko alam kung kailan kami magbabati. Napapaisip ako kung ano na ang mangyayari sa StDC, kung paano namin aayusin iyon at kung handa at dapat nga ba kaming sumali sa mga dance compet.

Dance compet. Para sa akin walang kwenta ang mga ito pero ginagamit kasi nila itong basehan ng galing ng isang dance org. Oo, malaki pa ang dapat i-improve sa StDC at magaling nga ang iba(hmm... sinong iba? Clue: Hindi Manila-based ang org na iyon). Kailangan ba talaga ng dance compet? Teka, kailangan ba talaga ng mga kompetisyon? Siguro sa kalikasan, para maituloy ang evolution at pag-unlad ng mga buhay na bagay pero sa buhay ng tao kaya? Hindi ba nila nabasa ang Hope for the Flower? Siguro hindi, mahal kasi at pangit pa ang papel. Pero, kung iisipin hindi naman nagkakaroon ng gaanong away sa pagitan ng mga dance org at mukha naman silang magkakaibigan.

Binigay na sa amin ang resulta ng unang pagsusulit sa bio lab at lec at ayun... buti na lang pagkatapos nila ng Christmas break nila ibinigay kasi naihanda ko na ang sarili ko na malungkot kapag nakita ko na ang resulta. Pero! Pero positibo pa rin ang aking pananaw dahil unang pagsusulit pa lang ito at mayroon pang lima sa lab at tatlo sa lec. Malapit na ang dep sa chem31, sa Miyerkules na at ang susunod na bio lab ay Sabado. At malamang sa malamang, mag-aaral lang ako ng mag-aaral bukas. Sisikapin kong hindi magpuyat sa mga susunod na araw para maging maayos ang aking pag-iisip sa araw ng pagsusulit.

Sa ibang balita naman, palapit na rin ng palapit ang Concert ng Indayog kung saan guest performer ang UPStDC na aking kinasasapian at hindi pa namin naaayos ang aming sayaw. Kalait-lait pa rin ang aking bersyon ng sayaw at hindi ko pa ganoon kasaulo ang mga galaw. Tapos dumating na naman ang isang pananawagan para sa mga paglalarawan namin sa aming sarili na gagamitin sa yearbook na hindi matapos-tapos gawin. Ayos lang naman kung wala eh, bigyan lang nila ako ng kopya ng picture ng mga tao na may pangalan at ilang karagdagang detalye pero nakapagbayad na ata sa publisher at minsan nga lang naman magkakaroon ng yearbook kaya ayun.

Hindi ko pa rin naaayos ang site na ito at nadadagdagan na naman ang mga gawain ko sa paaralan. Kung hindi ako nag-aaral ay nagbabasa ako ng mga online comics. Masaya at nakakasayang ng oras; oras na sana ay ginagamit sa pag-aaral at pagbabasa ng Hyman at Kent. Natigil na naman ang aking pag-aaral ng sax at wikang Italian, sayaw at aral muna. Naiingit tuloy ako sa mga bata pa lang pinilit na ng mga magulang na matuto ng kung anu-ano tulad ng pagtugtog ng piano o kaya isports... ay teka may tenis pa pala pero sa summer na lang ako siguro maglalaro ng maayos.

Sa mga online comics, nirerekomenda ko ang Laura's Comics. Wala nang updates pero marami na namang nagawa eh kaya ayos lang. Eto ang URL: http://iqp.laurascomics.com. Medyo mabagal mag-load pero sulit naman.

HAPPY NEW YEAR!

Checklist ng mga dapat gawin:
1. Kanta sa PI - irerecord at i-bu-burn
2. Maikling kwento sa PI - pagtagpi-tagpiin ang mga eksena
3. Mag-aral para sa LT sa Chem31
4. Problem set sa Chem 31 - bwiset!
5. Comp Ana Lab - aralin ang mga buto; i-prioritize ang manok at shark
6. Header ng blog - =p
7. Linisin at ayusin ang bag para bukas
8. Sagutan ang mga Lab Data sheet - kulang pa ang data, mag-lib sa thursday
9. Gumawa ng mga schematic diagram - eto nagawa ko na! yehey!
10. matulog - uh... never mind.

Pictures na kinuha sa concert ni Mishka Adams:




Pagpasensyahan niyo na kung medyo madilim. Iyang apat lang ang pinaka-matino kong kuha. Syempre nahiya ako kumuha ng kumuha at ayaw ko naman gamitin masyado iyong flash(bastos kaya iyon...). Mukha lang malayo pero malapit talaga ang pwesto ko. Hehehe...